Er gaat niets boven Vlaamse wielercommentatoren bij Vlaamse wielerkoersen. Michel Wuyts en Karl Vannieuwkerke van Sporza snappen de sport, ze kennen het parcours en ze bedienen zich van mooie taal. Ik houd van die extra hulpwerkwoorden (‘gaan moeten…’) en van het originele Vlaamse wieleridioom (‘er tuchtig de pees opleggen…’). Een bloemlezing.
Twee tegen een: Gilbert wint
(Luik-Bastenaken-Luik, 24 april 2011) Er is een kopgroep weg zonder de gedoodverfde winnaar Philippe Gilbert; “…er gaan een paar ploegen zich moeten hergroeperen…” ‘Phil’ en zijn ploeggenoten “beseffen dat dit nefast kan zijn.” Daarom overlegt Gilbert met de Luxemburgse broers Frank en Andy Schleck: “Phil word nerveuzer en gaat eens kleppen met de Schlecks.”
Met nog twee stevige klimmen en enkele tientallen kilometers voor de boeg, melden de kopmannen zich aan de kop van het peloton: “de groten komen uit hun pijp.” Daar is de Valkenberg, de Roche au Faucons: “da’s een klootzakske om ’t maar eens in platte wielertermen te zeggen.” Aan de staart van het peloton heeft een aantal renners het moeilijk, ze staan op hun pedalen, en harken omhoog “met het hol wijdopen.”
De kopmannen werpen blikken links en rechts om te kijken hoe de belangrijkste concurrenten erbij zitten: “vooraan gaan ze beginnen kijken naar elkaar…” Winnaar werd overigens Philippe Gilbert die zich in de finale met speels gemak ontdeed van de gebroeders Schleck.
‘Meepoeffen en uit zijn pijp komen’
(De Ronde van Vlaanderen, 3 april 2011) In het peloton zie je de ploegen denken “We kunnen dat niet blauwblauw laten” en ze zetten de achtervolging op de koplopers in. Een heuvel blijkt voor een aantal renners behoorlijk lastig terwijl hij “niet als berg staat gecatalogeerd.”
Over favoriet Cancellara en zijn medevluchter: “Cancellara gaat ‘m daar overboord moeten gooien.” Cancellara, de Zwitserse krachtpatser, heeft zo te zien last van “fringale” ofwel hongerklop, ondanks “de reep die hij net naar binnen speelde.” Ondertussen doet hij vergeefse pogingen een gevuld bidon te bemachtigen; hij mist die van zijn eigen soigneurs en vangt bot bij de concurrentie. Hij wordt vlak voor de Muur van Geraardsbergen bijgehaald. Even later: “Ik denk dat ‘m weg is.” Maar nee, de groep is nog bij elkaar: “het hangt allemaal nog op een zakdoek.”
De sterke kopgroep stormt naar de meet. Een renner sluit aan en “poeft mee.” Voor hem moeten we uitkijken want “die weet wel te linkeballen.” De renner op kop “legt er tuchtig de pees op.” Ondertussen meldt Flecha zich van voren: “Flecha komt uit zijn pijp” en daar gaan ze “op naar de rooie vod” ofwel de vlag voor de laatste kilometer. Nick Nuyens wint voor Cancellara.
Weverink's Blog 